Je eigen plekje innemen…

HealingHorses@Work

In Connection We Grow…

Trauma Is Not What Happens to You, It Is What Happens Inside You -Gabor Maté

Is het nu een verslaving of een gewoonte?

Verslavings- Perikelen

Verslaving is geen ziekte en is ook niet erfelijk! Verslaving is een uiting en een symptoom van de vervreemding van jezelf.

In mijn praktijk werk ik met verslavingsgevoeligheid en impact van trauma en ingrijpende gebeurtenissen.

Als je op een andere manier naar een op verslaving kijkt, loop je als het ware om verslaving heen en kijk je naar verslavingsaspecten die normaal gesproken niet aan de orde komen.

Voor mij is de oorzaak van verslaving het belangrijkste. Dit omdat voor ons een verslaving gewoonweg een symptoom en een gevolg is. Géén oorzaak!

Verslavingsgevoelig zijn wil niet zeggen dat je onmiddellijk ook echt een verslaving ontwikkelt. Bovendien is ‘verslaving als signaal’ een veel breder begrip dan veel mensen denken: het gaat niet alleen om alcohol, drugs en tabak.
In principe kan je verslaafd raken aan alle activiteiten, objecten en zelfs aan mensen.

  • Sociale media, TV, gaming, internet,…
  • Middelen gebruik: drugs, tabak, alcohol, medicatie, …)
  • Eeten
  • Liefde
  • Workaholic
  • Genot/ seks
  • Macht en bezit
  • Aandacht en waardering- spotlight steeds gaan opzoeken
  • Overmatig presteren en/ of anderen helpen (Grote pleaser)
  • In je hoofd leven
  • Enz….

Hoe verslaving en verslavingsgevoeligheid ontstaat is een eerder een diepgeworteld verhaal waarbij we samen op zoek zullen gaan naar de bron van de pijn en de behoefte.

Deze eigenschappen die kunnen samenhangen met verslavingsgevoelig zijn hangen in grote mate af van je omgevingsfactoren en de relatie met je omgeving sinds je geboorte.

Een familielid met een verslaving

Verslavingsgevoeligheid kan terug te vinden zijn in herhalende patronen van je familie-ssteem van herkomst.,Dat betekent overigens zeker niet dat het altijd om dezelfde verslaving gaat: als je moeder verslaafd is aan alcohol, kun jij diezelfde patronen prima toepassen op sporten, eten of je werk.

Een andere psychische diagnose en labeltjes die gekleefd worden

Een verslaving gaat vaak samen met andere diagnoses, waaronder een dwangstoornis. Hoewel ervaring met psychische klachten zeker niet altijd betekent dat je ook extra verslavingsgevoelig bent, is die kans er wel.

Naast OCD, ADD is ook ADHD een diagnose die relatief vaak samengaat met verslavingen, door de gelijke patronen in het brein.

  • je lijdt aan een depressie
  • je hebt een bipolaire stoornis (of een andere stemmingsstoornis
  • je hebt paniekaanvallen
  • je het PTSS(posttraumatisch stresssyndroom)
  • je lijdt aan Schizofrenie
  • ASS
  • HSP
  • je hebt een antisociale persoonlijkheidsstoornis (en daar bedoelen we niet meer dat je geen zin hebt om bij je schoonouders langs te gaan)

Adoptie-kinderen blijken ook verslavingsgevoeliger te zijn.

Een laag zelfbeeld

Als je weinig zelfvertrouwen en eerder verlegen hebt en jezelf niet erg van waarde vindt, loop je ook een groter risico om een verslaving te ontwikkelen. En dat is misschien ook niet zo gek: een verslaving aan bijvoorbeeld games, alcohol of (niet) eten gebruik je vaak om even aan het echte leven te ontsnappen, en die wil is groter als je niet blij bent met jezelf en je leven of wanneer de eenzaamheid te luid klinkt.

Een traumatische ervaring

Je kunt het gedrag of object waaraan je verslaafd bent gebruiken om te ontsnappen aan je lage zelfwaardering, maar ook om een traumatische ervaring te vergeten. Als je bij de geboorte, tijdens de kind jeugdjaren/iets ingrijpends hebt meegemaakt of bijvoorbeeld bent misbruikt of mishandeld, kun je een verslaving ontwikkelen als coping of overlevings-mechanisme.

Sociale angst

Uit onderzoek blijkt ook dat mensen die zich eenzaam voelen en minder op hun gemak zijn in sociale situaties, eerder verslavingsgevoelig zijn dan mensen die dat niet zijn. Als je vaak in je eentje ongemakkelijk staat te zijn op een evenement, trek je bijvoorbeeld misschien eerder naar social media of alcohol om dat ongemak minder te maken.

Heb jij het idee dat je verslaafd bent aan iets en dat dat een negatieve impact heeft op je leven?

Avonturenjunkie

Ben jij zo’n adrenaline junkie die constant geprikkeld wilt worden? Dan heb je vast gemerkt dat jij graag nieuwe dingen probeert, avonturen aangaat, en niet bang is om risico’s te nemen. Volgens onderzoek zijn jouw hersenen dan gevoeliger voor dopamine. Het resultaat? Jij zult eerder drugs gebruiken, of je grenzen verleggen – op welk gebied dan ook

Obsessief gedrag

Als jij drie liter koffie per dag drinkt, zoveel sport dat het je gezondheid kost, of veel geld uitgeeft aan impulsieve aankopen, heeft dat te maken met een bepaalde gewenning. Je hebt bepaalde gewoonten ontwikkelt, en die zijn moeilijk te doorbreken. Als jij gewend bent iedere ochtend die sportschoenen aan te trekken, zal dat moeilijk zijn om in één keer te veranderen.

Verslavingsgevoeligheid met een systemische bril:

Verslaving is een heel rekbaar begrip. Het wordt gezien als ziekte, een gewoonte of een maatschappelijk probleem. De term ‘verslaving’ is zichtbaar van toepassing op alcohol, drugs of medicijnen (slaappillen en nog veel meer). Maar ook gewoontes kunnen leiden tot een verslaving. Denk aan een social media-, Netflix-, eet-, sex- of een gokverslaving.

Wat ze gemeen hebben is dat een verslaving altijd iets belangrijks afdekt dat gevoeld wil worden

Wat ligt er meestal onder een verslaving dat wordt afgedekt?

In essentie gaat het over het ‘wegwerken’ van tekorten en het onvoldoende kunnen verwerken van pijnlijke gebeurtenissen. Als iemand iets heftigs meemaakt of in een traumatische situatie terecht komt, wordt vanuit een overlevingsmechanisme de ‘volumeknop’ van het vermogen om te voelen naar beneden bijgedraaid. Daardoor voel je kwetsbaarheid, eenzaamheid of machteloosheid minder. Je hebt dus adrenaline, endorfine of wat dan ook nodig om je levendig te voelen.  Na een piek van adrenaline en endorfine volgt altijd een dal, want de fijne stoffen zijn dan uitgewerkt. Je voelt je dan duf en dof. Daarmee bestaat de kans dat je direct weer grijpt naar jouw voorkeursmiddel om je direct ‘goed’ te voelen. Dit is op de langere termijn een ongezond patroon dat kan ontaarden in een verslaving.’

Is er een link tussen het hebben van een verslaving en je familiesysteem?

Hardnekkige patronen in iemands leven kun je bijna altijd terugbrengen op iemands familiesysteem (of door een persoonlijk trauma). Je bent veel meer verbonden met je biologische systeem van herkomst dan je je vaak bewust van bent.

 Als jij niet op jouw plek staat, vang je die natuurlijke stroming niet op en zul je alles op eigen kracht moeten doen.

Generatie overstijgende patronen
Zo ontstaan generatie overstijgende patronen. Als een ouder behoeftig is, stijgt een kind op. Op zijn of haar beurt wordt het kind daarmee behoeftig, want het staat niet op zijn of haar plek. Als dit kind zelf ook vader of moeder wordt, voelt die nieuwe baby direct dat deze ouder behoeftig is en daarmee zal de baby opstijgen in de fontein. En ga zo maar door. Soms zit bijvoorbeeld een alcohol verslaving al lang in een familie. Je zegt dan heel terecht: ‘ik wil vooral niet zo worden als zij’. 

Hoe kom je van een verslaving af? Dat lijkt me niet eenvoudig…

De eerste stap is altijd erkennen dat je een ongezonde behoefte hebt aan een bepaald middel of activiteit. Op dat moment leg je het eigenaarschap bij jezelf neer. Je haalt jezelf uit het slachtofferschap. Dit is voor sommige mensen een lastige stap, want hiermee kun je de verantwoordelijkheid niet meer bij een ander neerleggen maar uitsluitend bij jezelf. Jij bent sowieso te allen tijde zelf verantwoordelijk voor de kwaliteit van je leven. Je moet dus aankijken wat van jou is en het jezelf goed laten gaan. De vraag ‘wat is van de ander en wat is van mij?’ is hierbij essentieel. Het is noodzakelijk dat je om leert gaan met primaire emoties. Primaire emoties zijn verbonden aan een gebeurtenis of een wond. Ze zijn kort en heftig en maken je schoon van binnen. Vaak denk je dat je deze gevoelens niet aan kan, mogelijk aangestuurd door een overlevingsmechanisme.

Wat is een systemische opstelling? familie-opstellingen

De oorsprong van de methodiek systemisch werken ligt onder andere bij Bert Hellinger en de contextuele therapie bij Nagy.Hellinger ontwikkelde in Europa het systemisch werken in eerste instantie voor het werken met families (familieopstellingen), later deed hij dat ook naar  organisaties toe (organisatieopstellingen).

Familieopstelling

Een familieopstelling is eigenlijk een ruimtelijke weergave van uw familiesysteem, je kunt het zien als een levende familieportret . Het doel van een opstelling is om symptomen en onbewuste dynamieken inzichtelijk te krijgen. Bij een opstelling maak je gebruik van:

  • Vraaginbrenger
  • Begeleider
  • Representanten ( mensen/paarden)

De opstelling start met een kort intakegesprek tussen de begeleider en de vraaginbrenger of opsteller over het thema van de vraaginbrenger en de feiten uit zijn systeem. Daarna zal de begeleider de opsteller uitnodigen mensen te kiezen die representant willen zijn voor zijn/haar systeem. Dat kan zijn een representant voor de vader, voor de moeder of een broer of zus. Ook kun je iemand opstellen voor aspecten van je vraag, bijvoorbeeld wat iemand wil bereiken, het verlangen, je werk, een ziekte of de opties voor een keuze.

Dynamiek

De begeleider stelt vervolgens vragen aan de representanten en de opstelling komt tot ‘leven’ doordat de representanten informatie verschaffen over gevoelens en gedachten en de eventuele drang om te bewegen. Hierdoor wordt de onderliggende dynamiek in het systeem zichtbaar en voelbaar. Door herkenning van de dynamiek is verandering/ beweging mogelijk, waardoor de energie weer kan stromen. Het systeem kan herstellen wanneer een gezonde plek voor alle leden in het systeem kan plaatshebben.

Wat zijn de effecten van een familieopstelling

Na de opstelling gaat het integratieproces verder. De ervaringen, het inzicht en het gevoel van de opstelling hebben vaak duurzaam effect op de deelnemers en zinderen lang na. Opstellingen werken verder op onbewust niveau. De opstelling maakt patronen zichtbaar die zich in het familiesysteem voordoen en bewegen. De ervaring leert dat het een generatief proces is, dat wil zeggen dat de  oplossingsrichting nieuwe veranderingen op gang brengt. 

Systeemopstellingen met ziekten of aanhoudende symptomen

Een nieuwe manier om naar ziekten te kijken

Ziekten en symptomen dienen er vaak voor om te evenwicht in de familie in stand te houden. Dat kan een rede zijn waarom goede behandelingsmethoden niet het gewenste effect hebben. Met behulp van systeemopstellingen (familie, symptoom of orgaan) worden deze onbewuste dynamieken en achtergronden van ziekten aan het licht gebracht en opgelost. Dit resulteert veelal in een verbetering van de ziekte of het hanteren ervan.

Vanuit systemisch oogpunt zien we ziekte niet als op zichzelf staand, maar als een boodschap van het systeem. Ondanks dat een opstelling geen behandeling is, kan wel onderzocht worden wat een ziekte of symptoom jou te zeggen heeft. Tijdens een ziekte opstelling kan er gekeken worden hoe langdurige ziektesymptomen verband houden met patronen in het familiesysteem. Soms kunnen inzichten een positieve wending geven aan je ziekteproces.  Al is het maar om rust in jezelf te creëren en de relaties met dierbaren om je heen te verbeteren. Klachten kunnen daardoor verminderen of zelfs verdwijnen, hebben we gemerkt.

De mogelijke verborgen boodschappen van klachten en of ziekten kunnen zijn:

  • Liever ziek dan … alleen zijn, eigen verantwoording nemen, het onder ogen durven te zien, enz.
  • Ziek zijn doordat je kwaad bent op datgene wat je niet hebt gekregen
  • Ziek zijn als bescherming
  • Ziek zijn om iets bewust te laten worden c.q. bekend te maken (geheimen, ‘vergeten’ thema’s, verborgen misbruik zowel emotioneel, lichamelijk als seksueel, enz.)
  • Ziek zijn door een zelfingenomen innerlijke houding
  • Ziek zijn door zelf te lijden, in de veronderstelling de ander hiervoor te behoeden
  • Ziek zijn door (overgenomen) schuldgevoelens
  • Ziek zijn als gevolg van een onvervulde kinderwens,
  • Ziek zijn als gevolg van te vroeg gestorven kind
  • Ziek zijn als gevolg van verlies van personen of verbroken relaties (niet genomen rouw)
  • Ziek zijn als identificatie met slachtoffers of daders
  • Ziek zijn om dichter bij een specifiek persoon te willen zijn
  • Ziek zijn om onvoldoende voor jezelf te kiezen

Als je hiertoe bereid bent, kun je de onderliggende dynamiek leren zien. Leren waarnemen dat ziekte een manier is voor het systeem om iets aan het licht te laten komen. Het hoort bij je. Hoe moeilijk en zwaar ook, het is er gewoonweg! Door er niet meer voor weg te lopen, kun je het gaan omarmen en een plek geven. Ondanks al het leed, kan je het gaan koesteren als een deel van jezelf. Je hebt dan al zoveel gewonnen.

EMDR Therapie- Kinderen/Jongeren met PTSS

 

Heeft mijn kind PTSS?
  • Een kind dat iets ergs meemaakt kan daar lang last van houden.
  • Kinderen jonger dan 7 jaar kunnen minder goed vertellen wat ze voelen. Maar er zijn wel andere signalen dat ze problemen hebben.
  • Als de klachten na 4 weken niet minder worden, kan het een posttraumatische stressstoornis zijn (PTSS).
  • Kinderen vanaf 7 jaar krijgen dezelfde behandeling als volwassenen.
Verslavingsgevoeligheid vs Verstoring in de hormoonhuishouding?

Bij verslaving spelen de hersenen een grote rol. Drugs (waar ook alcohol en nicotine bij horen) hebben namelijk rechtstreeks invloed op de hersenen.

Drugs kunnen invloed uitoefenen op de werking van zowel de zenuwcellen van de hersenen als de neurotransmitters (signaalstoffen in de hersenen). Elke drug heeft zijn eigen specifieke werking en invloed op verschillende neurotransmittersystemen. Wel hebben ze allemaal invloed op dopamine. Dopamine is een stof die hoort bij het beloningssysteem van de hersenen. Dopamine zorgt ervoor dat we ons tevreden en beloond voelen. Door het gebruik van drugs wordt er in de hersenen meer dopamine gemaakt. Hierdoor voelen veel drugsgebruikers zich goed. Doordat dit gevoel fijn is willen drugsgebruikers dit vaker ervaren en gaan mensen dus ook vaker gebruiken. Er zijn ook mensen die drugs gebruiken als ze ongelukkig zijn. Dit ervoor zorgen dat mensen verslavende stoffen (overmatig) gebruiken.

De zenuwcellen in de hersenen veranderen door het gebruiken van drugs. De hersenen worden minder gevoelig voor de lichaamseigen neurotransmitters. Niet alleen voor dopamine, maar ook voor andere neurotransmitters zoals endorfine. Deze neurotransmitters binden normaal gesproken aan een ontvanger (receptor) op de hersencellen. Drugs hebben effecten op deze receptoren. De receptoren kunnen:

Toenemen in aantal. Hierdoor kunnen neurotransmitters of de drugs op meerdere plekken binden. Het gevoel dat deze neurotransmitters en/of drugs veroorzaken wordt hierdoor versterkt.

Afnemen in aantal. Hierdoor kunnen neurotransmitters op minder plekken binden. Hierdoor kunnen normale gevoelens zoals angst minder sterk gevoeld worden. Dit gevoel wordt normaal gesproken veroorzaakt doordat de natuurlijke neurotransmitters binden aan de receptoren. Omdat de bindingsmogelijkheden afnemen, neemt het te veroorzaken gevoel ook af.

Veranderen; als de receptoren van vorm veranderen kunnen de neurotransmitters niet meer binden of juist veel beter binden.

Drugsgebruikers zijn constant bezig met de drug en verlangen hevig naar het gebruiken van de drugs (hunkering). Ze komen in een zich steeds herhalend patroon wat moeilijk te doorbreken is. Dit gedrag komt in dergelijke mate voor dat het dagelijkse leven hieronder lijdt.

Neurotransmitters en Gelukshormonen

Enkele belangrijke Neurotransmitters of gelukshormonen

Er zijn in grote lijnen 4 cruciale gelukshormonen die alle positieve gevoelens in je lichaam reguleren:

  1. Endorfine:
    Endorfine zorgt ervoor dat je minder gevoelig bent voor pijn.
    Naast pijnonderdrukker werkt het ook weerstandsverhogend, zorgt het voor een geluksgevoel en vermindert je angst. Endorfine is een stofje dat je lichaam zelf aanmaakt en wordt ook wel het energiehormoon genoemd.
  2. Dopamine:
    Gelukshormoon of aandrijfhormoon en zorgt ervoor dat je blijft gaan (motivatie)
    Dopamine is belangrijk bij het leren over plezierige situaties en in de motivatie om dit te willen bereiken. Dopamine-afhankelijke hersengebieden die niet goed functioneren kunnen verschillende psychiatrische ziektes tot gevolg hebben. Depressie, angststoornissen, schizofrenie en ADHD zijn hier voorbeelden van. Van depressie en angst weten onderzoekers inmiddels dat er in het hersengebied dat gelinkt is aan beloning, geen receptoren actief zijn.
    Bij de ziektes schizofrenie en verslavingis dopamine juist overactief is. Verslavende stoffen zorgen ervoor dat het beloningssysteem uit balans raakt door het effect van dopamine sterker te maken. Drugs creëren een kunstmatige ‘high’, die veel intenser is dan een natuurlijk voorkomend geluksgevoel. De hersenen passen zich hierop aan en worden minder gevoelig voor dopamine. Hierdoor is er steeds meer dopamine, of in dit geval drugs, nodig om hetzelfde euforische gevoel te krijgen.
  1. Serotonine:

    Serotonine is meest voorkomende neurotransmitters die aangewend worden om het gedrag in banen te leiden. Van serotonine weten we dat het ook heel veel functies in het lichaam en de hersenen regelt met betrekking onder andere spijsvertering en je stemming (humeur). Ook speelt serotonine een heel belangrijke rol bij het reguleren van slaap, waakzaamheid, en eetgedrag.
  1. Oxytocine:

    In de volksmond noemen we dit het knuffelhormoon.Oxytocine speelt een centrale rol bij het opbouwen van interpersoonlijke relaties. Niet voor niets staat het ook bekend als bindingshormoon. Het versterkt het vertrouwen in relaties en seksuele opwinding.
    De belangrijkste functie van oxytocine is die van moeder-kind hormoon: de werkzame stof veroorzaakt weeën bij de geboorte en zorgt ervoor dat de melkproductie op gang komt. Het wordt daarom ook in de medische sector gebruikt als ondersteuning in de verloskunde. Bovendien is oxytocine verantwoordelijk voor de nauwe band tussen de moeder en haar kinderen.
    Oxytocine speelt ook een rol bij het omgaan met stress. Het hormoon regelt de bloeddruk en het cortisolniveau. Cortisol staat bekend als het stresshormoon. Overproductie of een chronische afgifte ervan kan leiden tot gezondheidsproblemen.

Familieopstelling

Uw Familie Opstelling aanvragen

Individuele en groeps sessies zijn mogelijk op aanvraag

Het verschil van een individuele opstelling met een opstelling in een groep is dat je meer overzicht hebt. Er zijn veel minder prikkels en het is makkelijker te plannen.

Meestal werk ik individueel met een tafelopstelling, waarbij er poppetjes zijn als representanten of met de paarden in de weide. Af en toe gebruik ik grondankers, dat zijn placemats of papieren op de grond, waarop je kunt gaan staan om de energie te voelen. Welke methode ik gebruik, is afhankelijk van de vraag van de opsteller.n.

Prijzen zijn op aanvraag voor een groepsopstelling.

3 + 3 =

PTSS bij kinderen & jongeren

Wat is PTSS bij kinderen?

Kinderen kunnen vaak moeilijk vertellen wat ze precies voelen. Daarom moeten mensen in hun omgeving letten op andere signalen dat er wat aan de hand is.

Signalen bij kinderen van 6 jaar en jonger

  • Uw baby slaapt of eet slecht.
  • Uw baby huilt vaak en lang.
  • Uw peuter of kleuter wil steeds heel dichtbij u zijn. Of hij is juist in zichzelf gekeerd en reageert niet als u contact maakt.
  • Uw kind is bang om alleen gelaten te worden.
  • Uw kind lijkt in de war en kan niet goed vertellen wat er aan de hand is.
  • Uw kind gaat stapjes terug in zijn ontwikkeling. Bijvoorbeeld door ineens weer in bed te plassen.
  • Uw kind herhaalt bij het spelen de nare gebeurtenis die hij heeft meegemaakt.
  • Uw kind is agressief of maakt zomaar dingen kapot.
  • Uw kind heeft lichamelijke klachten, maar er is geen lichamelijke oorzaak te vinden.

Signalen bij kinderen van 7-12 jaar

  • Uw kind herhaalt bij het spelen de nare gebeurtenis die hij heeft meegemaakt.
  • Uw kind gedraagt zich anders dan anders. Misschien doet het ‘lastig’ en gaat over grenzen. Andere kinderen worden juist teruggetrokken en stil.
  • Uw kind ziet overal gevaar.
  • Uw kind heeft angstige dromen/nachtmerries.
  • Uw kind heeft agressieve of angstige fantasieën.
  • Uw kind plast in bed.
  • Heel soms: het kind stopt (bijna) helemaal met praten.

Signalen bij jongeren (13 – 20 jaar)

  • Uw kind heeft problemen op school.
  • Uw kind schaamt zich voor zijn klachten.
  • Uw kind gaat zich heel anders gedragen.
  • Uw kind neemt risico’s. Bijvoorbeeld door drugs en/of (te veel) alcohol te nemen of zichzelf pijn te doen (zelfbeschadiging).
  • Uw kind is vaak erg boos en heeft fantasieën over wraak nemen.
  • Uw kind is bang de controle te verliezen.

Waardoor krijgt een kind PTSS?

Als een kind iets ergs meemaakt kan het daar problemen door hebben. Meestal gaat het na een tijdje vanzelf weer beter. Soms gaat het niet vanzelf over; dan kan het PTSS zijn. Het is niet duidelijk waarom het ene kind na een nare gebeurtenis wel PTSS krijgt en het andere niet. Wel is bekend dat sommige kinderen een grotere kans hebben om PTSS te krijgen.

Uw kind heeft meer kans op PTSS in deze situaties:

  • Uw kind heeft al eerder psychische problemen gehad.
  • Uw kind heeft eerder nare gebeurtenissen meegemaakt.
  • Uw kind is van zichzelf gevoelig. Het pakt problemen niet uit zichzelf aan.
  • U heeft zelf traumatische gebeurtenissen meegemaakt.
  • In uw gezin zijn er meerdere problemen. Bijvoorbeeld relatieproblemen, geldzorgen, verslaving.
  • Uw kind was niet bij u tijdens de nare gebeurtenis.
  • U bent zelf in de war door de gebeurtenis.
  • Bij adaptiekinderen is ook vaak een trauma en hechtingsproblematiek aanwezig.
  • U bent zelf (gedeeltelijk) verantwoordelijk voor de gebeurtenis. Uw kind ziet bijvoorbeeld dat u erge ruzie heeft met uw partner.
  • Uw kind heeft niet veel steun van anderen. Bijvoorbeeld familie, vrienden, buren en/of school.

Uw kind krijgt minder snel PTSS na een nare gebeurtenis als:

  • U als ouder(s) tijdens de gebeurtenis bij uw kind was. En uw kind kon troosten en helpen.
  • Uw kind bepaalde eigenschappen heeft:
    – het kan problemen goed oplossen
    – het kan makkelijk met andere mensen omgaan
    – het doet dingen niet zomaar zonder eerst na te denken
    – het denkt positief over zichzelf.
  • U uw kind kunt steunen en zelf op een goede manier met stress omgaat.
  • Uw kind steun heeft in zijn sociale omgeving en op school.
 

  • Stress & Burn-out en Bore-Out
  • Emotionele problemen en niet goed in je vel zitten (verdriet, boosheid, angst,verlies en rouwen…)
  • Faalangst, angst en onzekerheid
  • Grenzen stellen, Time management en zelfontwikkeling
  • Levens en zingevingsvragen- Spiritualiteit
  • Loopbaanbegeleiding / Re-integratie na burn-out
 

  • Doelloosheid en onrust
  •  Identiteitsproblemen en innerlijke conflicten
  • Relationele en Familiale moeilijkheden en/of echtscheiding
  • Binding en verlatingsangst
  • Hechtingsproblemen/ stoornis
  • Rouw-verlies-Trauma begeleiding
    Chronische vermoeidheid en algemene vermoeidheid

Contact

Telefoon

+32 (0) 496 36 48 49

E-mail

lesley@healinghorses-atwork.be

Adres

Misweg 13 A

B-9700 Oudenaarde

BE 0832.111.296

UA-177403279-1