Je eigen plekje innemen…

HealingHorses@Work

In Connection We Grow…

Agnus
Agnus
Agnus
Agnus

SYSTEMISCH BEGELEIDING- FAMILIEOPSTELLINGEN versus Adoptie- Opstellingen

Alles staat met elkaar in verbinding

Wij komen allemaal uit een systeem van herkomst. Vader, moeder, broers en zussen. Tevens op ons werk leven we in een organisatie systeem. Soms is het mogelijk dat we niet op onze eigen plek in dat systeem staan. Dat we onbewust een last /schuld dragen voor iemand anders. Wat kan maken dat we uit balans zijn/ of geraken. Met systemisch werken/ coachen is het mogelijk om je systemen weer te gaan herstellen en terug in je kracht te gaan staan door je eigen plek in te nemen, Paarden weten gewoon alles van hun eigen plek innemen, zij doen dit van nature in hun eigen kudde. Zij voelen dan ook feilloos aan wanneer er iets niet klopt in het systeem. Zij zullen vanuit deze gewaarwording er alles aan doen om de ordening te herstellen, zonder hieraan een oordeel vast te zetten. De paardencoach en systeembegeleider vertaalt het gedrag van het paard en begeleidt de sessie.

Ooit bij stil gestaan bij het waarom dat jij nu juist de dingen doet op de manier zoals je ze doet? Als je nu met een soort systemische bril naar die vraag zou kijken, dan onderzoek je de invloed van systemen als je familie of organisatie op je alledaagse leven. Systemisch werken wil zeggen dat we werken op het niveau van het systeem of compleet geheel waar een individu, team of organisatie deel van uitmaakt. De werking van het systeem zelf, is namelijk sterker dan de leden die deel van uitmaken van het systeem.

Wij mensen kunnen als het ware heel lang in verstoorde systemen leven of zo lijkt het op het eerste zicht wellicht toch. Dit heeft natuurlijk ook een keerzijde van de medaille… Onbewust gaan verstoringen in onze systemen een zware druk leggen op ons dagdagelijks leven. In tegenstelling tot bij de paarden ontwikkelt zich bij mensen een scheiding in ons bewuste en onbewuste. Wij kunnen dus bijvoorbeeld door ons rationaliseringsvermogen, pijnlijke (traumatische )gebeurtenissen gaan verdringen. Fantastisch gunstig overlevingsmechanisme zou je dus kunnen zeggen, ware het niet dat het echter leidt tot innerlijke conflicten die je leven beïnvloeden.

Als we vanuit het systemisch perspectief gaan kijken, stellen we vast dat veel problemen eigenlijk een symptoom zijn van een ergens dieperliggend patroon in de achtergrond van een persoon of organisatie. Inzicht in die patronen kunnen zichtbaar worden door systemisch te werken met paarden. Dat betekent dat je met het paard op de grond werkt, eventueel geholpen door een activiteit met voorwerpen of personen die iets representeren in het veld van de client/ coachee. Het krachtenveld wordt dan letterlijk zichtbaar en voelbaar.

Vanuit hun natuurlijke streven naar evenwicht zal het paard in contact met de mens onmiddellijk reageren op verstoringen in het systeem van de client/coachee en de mate van (in)congruentie tussen ons bewuste en onbewuste zichtbaar maken. Het paard spiegelt een dergelijke verstoring door eigenlijk gewoon de systeemdruk te volgen. Het paard zal dan het gedrag vertonen wat door de deelnemer/ client of het systeem gezien moet worden om zelf terug in balans te komen of het systeem te kunnen herstellen. Ze zijn voor de deelnemer/client als het ware een gids, een metafoor of representant. De systeem begeleider zal waarnemer waar de druk in het systeem eventueel stijgt/ daalt en de nodige interventies brengen in de systemische begeleiding. Beweging in een onderliggend patroon en onderstroom van een systeem brengt veelal rust en verlichting voor de deelnemer/ client. De uitkomst van een systemische sessie kan soms een verbazingwekkend antwoord bieden…

Systemisch werken iets voor jou?

Systemisch werken is voor iedereen die open staat voor ervaren, bewust worden en in beweging wil komen. Het Systemisch werken met behulp van paarden is niet alleen nuttig voor ruiters ,dierenvrienden of mensen die verbonden zijn aan de paardensport. Het is ook uitermate geschikt voor mensen die ‘totaal niets’ met paarden hebben of zelfs soms angst ervaren voor de paarden. Het is niet ongewoon dat het net voor die laatste doelgroep een ware eyeopener kan zijn met een intense ervaring.

Hoe werkt het?

Wij maken als persoon deel uit van meerdere systemen: zoals onze familie, sportclub, jeugdbeweging… en organisatie… Dit soort systemen zijn vergelijkbaar met de kudde van het paard. Als prooidier is de kudde voor het paard heel belangrijk om te kunnen overleven. De rangorde, samenwerking en communicatie in de kudde (in het systeem) moet kloppen, want anders krijgen de roofdieren vrijspel.

De begeleider heeft voor de aanvang van de sessie een kennismakingsgesprek met de client/ coachee. De coach/ begeleider gaat met de coachee/ client kijken naar het gedrag van het paard en hieruit ontstaat een coachvraag. Met deze vraag gaat de coachee/ client , wanneer hij/zij daar klaar voor is in de weide of piste bij de paarden gaan staan al dan niet met of zonder activiteit. De coach/begeleider vertaalt en begeleid wat er gebeurt in het gedrag of de emotie van het paard en de coachee/client. Tijdens de sessie staat de coachee centraal.

Stel dat de client/Coachee aangeeft dat het paard er verdrietig bijstaat, dan wordt er een representant uitgekozen voor de emotie ‘Verdriet’. Deze representant krijgt dan een plek ten opzichte van de client/coachee. Bijgevolg kan het paard hard gaan rennen. De coach/ begeleider vraagt dat aan de client/coachee of dit herkenbaar is? Het kan zijn dat de coachee ineens zijn of haar moeder/vader herkend in het paard. Dan  wordt er een representant voor ‘moeder of vader’ uitgekozen. ‘Moeder/ vader’ wordt een plek ten opzichte van declient/ coachee gegeven en ook het ‘verdriet’. Het paard kan dan dan al of niet gaan veranderen in dynamiek of het paard komt ineens in beweging en duwt bijvoorbeeld letterlijk ‘moeder/vader’ aan de kant. Wie of wat zette ‘moede/vader’ altijd aan de kant? Deze representant wordt ook uitgekozen en krijgt een plek. Enz…

Het paard gaat steeds ordenen samen in wisselwerking met de  interventies van de systemisch paardencoach of begeleider. Je kan het gaan vergelijken met een steen die in het water wordt gegooid en de rimpeling in het water die hierdoor ontstaan. Uiteindelijk ontstaat er terug rust en balans die waarneembaar is voor iedereen en vooral bij de client/coachee. Ook kan het mogelijk dat het voor de client/coachee juist nodig is om met een onrustig gevoel naar huis te gaan. Niet fijn natuurlijk, maar vaak de beste optie voor de client/coachee om weer in zijn of haar kracht te komen. De paarden hebben geen oordeel over ons, het gaat hier dus absoluut niet over goed of fout. Alles is  het is zoals het is in het hier en nu.

Amazing changes do not just happen by themselves, contact me and get moved by your inner herd…

Lesley Desmet & de Kudde

HealingHorses@Work

Logo

Adoptie met een systemische bril:

Heel veel mensen zien adoptie alsvaak als iets mentaals.  Een kind wordt bij zijn wensouders geplaatst en het kind wordt veronderstelt om gewoonweg gelukkig te zijn omdat het met zijn/haar gaat in de boter is gevallen…

Maar niets is minder waar. Het kind dat tegen zijn/haar weten in, in een adoptieprocedure beland is niet incompleet maar een volledig mens. En toch lijkt het er vaak op dat het geadopteerde kind iets dient in te vullen; als plaatsvervanger, of letterlijk, inplaats van het nooit geboren kind. Deze ongeziene dynamieken, naast de belichaamde verbindingen van een onbekende afstamming, treft geadopteerden in hun hart en in hun ziel.

Voor een adoptie kind is aankomen en welkom zijn een levensthema die vaak gepaard gaat met een “gevoel van verlorenheid”. Het bezitten van een dubbele identiteit. (N) ergens vandaan komen en (n) ergens bijhoren.

Bij adoptie kinderen is er vaak sprake van (intergenerationeel) trauma en hechtingsproblematiek. Waaruit posttraumatisch stress syndroom ontstaat (PTSS).

Ben je een adoptie kind of een adoptie ouder en wens je meer inzicht te krijgen in je eigen complexe verhaal contacteer me dan voor een afspraak.

Wat is een systemische opstelling? familie-opstellingen

De oorsprong van de methodiek systemisch werken ligt onder andere bij Bert Hellinger en de contextuele therapie bij Nagy.Hellinger ontwikkelde in Europa het systemisch werken in eerste instantie voor het werken met families (familieopstellingen), later deed hij dat ook naar  organisaties toe (organisatieopstellingen).

Familieopstelling

Een familieopstelling is eigenlijk een ruimtelijke weergave van uw familiesysteem, je kunt het zien als een levende familieportret . Het doel van een opstelling is om symptomen en onbewuste dynamieken inzichtelijk te krijgen. Bij een opstelling maak je gebruik van:

  • Vraaginbrenger
  • Begeleider
  • Representanten ( mensen/paarden)

De opstelling start met een kort intakegesprek tussen de begeleider en de vraaginbrenger of opsteller over het thema van de vraaginbrenger en de feiten uit zijn systeem. Daarna zal de begeleider de opsteller uitnodigen mensen te kiezen die representant willen zijn voor zijn/haar systeem. Dat kan zijn een representant voor de vader, voor de moeder of een broer of zus. Ook kun je iemand opstellen voor aspecten van je vraag, bijvoorbeeld wat iemand wil bereiken, het verlangen, je werk, een ziekte of de opties voor een keuze.

Dynamiek

De begeleider stelt vervolgens vragen aan de representanten en de opstelling komt tot ‘leven’ doordat de representanten informatie verschaffen over gevoelens en gedachten en de eventuele drang om te bewegen. Hierdoor wordt de onderliggende dynamiek in het systeem zichtbaar en voelbaar. Door herkenning van de dynamiek is verandering/ beweging mogelijk, waardoor de energie weer kan stromen. Het systeem kan herstellen wanneer een gezonde plek voor alle leden in het systeem kan plaatshebben.

Wat zijn de effecten van een familieopstelling

Na de opstelling gaat het integratieproces verder. De ervaringen, het inzicht en het gevoel van de opstelling hebben vaak duurzaam effect op de deelnemers en zinderen lang na. Opstellingen werken verder op onbewust niveau. De opstelling maakt patronen zichtbaar die zich in het familiesysteem voordoen en bewegen. De ervaring leert dat het een generatief proces is, dat wil zeggen dat de  oplossingsrichting nieuwe veranderingen op gang brengt.

Systeemopstellingen met ziekten of aanhoudende symptomen

Een nieuwe manier om naar ziekten te kijken

Ziekten en symptomen dienen er vaak voor om te evenwicht in de familie in stand te houden. Dat kan een rede zijn waarom goede behandelingsmethoden niet het gewenste effect hebben. Met behulp van systeemopstellingen (familie, symptoom of orgaan) worden deze onbewuste dynamieken en achtergronden van ziekten aan het licht gebracht en opgelost. Dit resulteert veelal in een verbetering van de ziekte of het hanteren ervan.

Vanuit systemisch oogpunt zien we ziekte niet als op zichzelf staand, maar als een boodschap van het systeem. Ondanks dat een opstelling geen behandeling is, kan wel onderzocht worden wat een ziekte of symptoom jou te zeggen heeft. Tijdens een ziekte opstelling kan er gekeken worden hoe langdurige ziektesymptomen verband houden met patronen in het familiesysteem. Soms kunnen inzichten een positieve wending geven aan je ziekteproces.  Al is het maar om rust in jezelf te creëren en de relaties met dierbaren om je heen te verbeteren. Klachten kunnen daardoor verminderen of zelfs verdwijnen, hebben we gemerkt.

De mogelijke verborgen boodschappen van klachten en of ziekten kunnen zijn:

  • Liever ziek dan … alleen zijn, eigen verantwoording nemen, het onder ogen durven te zien, enz.
  • Ziek zijn doordat je kwaad bent op datgene wat je niet hebt gekregen
  • Ziek zijn als bescherming
  • Ziek zijn om iets bewust te laten worden c.q. bekend te maken (geheimen, ‘vergeten’ thema’s, verborgen misbruik zowel emotioneel, lichamelijk als seksueel, enz.)
  • Ziek zijn door een zelfingenomen innerlijke houding
  • Ziek zijn door zelf te lijden, in de veronderstelling de ander hiervoor te behoeden
  • Ziek zijn door (overgenomen) schuldgevoelens
  • Ziek zijn als gevolg van een onvervulde kinderwens,
  • Ziek zijn als gevolg van te vroeg gestorven kind
  • Ziek zijn als gevolg van verlies van personen of verbroken relaties (niet genomen rouw)
  • Ziek zijn als identificatie met slachtoffers of daders
  • Ziek zijn om dichter bij een specifiek persoon te willen zijn
  • Ziek zijn om onvoldoende voor jezelf te kiezen

Als je hiertoe bereid bent, kun je de onderliggende dynamiek leren zien. Leren waarnemen dat ziekte een manier is voor het systeem om iets aan het licht te laten komen. Het hoort bij je. Hoe moeilijk en zwaar ook, het is er gewoonweg! Door er niet meer voor weg te lopen, kun je het gaan omarmen en een plek geven. Ondanks al het leed, kan je het gaan koesteren als een deel van jezelf. Je hebt dan al zoveel gewonnen.

EMDR Therapie- Kinderen/Jongeren met PTSS

Heeft mijn kind PTSS?
  • Een kind dat iets ergs meemaakt kan daar lang last van houden.
  • Kinderen jonger dan 7 jaar kunnen minder goed vertellen wat ze voelen. Maar er zijn wel andere signalen dat ze problemen hebben.
  • Als de klachten na 4 weken niet minder worden, kan het een posttraumatische stressstoornis zijn (PTSS).
  • Kinderen vanaf 7 jaar krijgen dezelfde behandeling als volwassenen.

Adoptieproblemen

Behandeling bij adoptie problemen, afkomstvragen en hechtingstoornissen.

ADOPTIE ALS KANS

Voor een kind is adoptie een scheiding van een eerdere wereld en een kennismaking met een nieuwe.

Tussen, een kind en zijn/haar natuurlijke ouders bestaat er altijd een natuurlijke loyaliteit dat bij de geboorte is ontstaan. De eerste levenservaring bij adoptie is afwijzing (=trauma) van de biologische ouders. Een deur die dicktklapt, terwijl er vaak nog geen nieuwe deur kan open gaan.

Het zet alles in een nieuw perspectief. Adoptieouders kiezen bewust om zich te verbinden met het kind. Ze zetten zich hier maximaal voor in. Een kind wil zich van nature ook verbinden met vaste verzorgers. Hierbij ontstaat een verworven loyaliteit.

Zijnsloyaliteit duikt vaak ondergronds, waardoor een verstrikking of  een loyaliteitsconflict ontstaat.

ADOPTIE ALS BEPALENDE ERVARING

Toch blijven ervaringen uit de wereld van voor de adoptie soms te lang of terugkerend op de voorgrond staan. Adoptie gaan niet alleen over adoptie, maar ook over het voorliggende afgestaan zijn en verlies. Beide vraagt aandacht. Ouders komen hier vaak pas na verloop van tijd achter. Of als geadopteerd kind kom je daar pas achter als je al volwassen bent. Wonden blijken dan niet of niet goed te zijn genezen. Er is een trauma of hechtingsstoornis. De normale ontwikkeling komt niet goed op gang.

Ook kunnen normale faseproblemen (in bijvoorbeeld de puberteit) bij adoptie extremer zijn. Tussen ouders en kind is er dan wel sprake van een goede afstemming, maar de dynamiek van afgestaan zijn en adoptie maken identiteit, ruzies thuis en zelfstandig worden nog veel heftiger.

Aankomen is een levensthema voor adoptiekinderen

Door de afwijzing van de ouders bij het afstaan ter adoptie ontstaat voor het kind het gevoel van niet welkom zijn, ik mag er niet zijn.

De ervaring van verlorenheid en scheiding van de buikboeder zorgt voor een groot verdriet en dat je basis vertrouwen verwijnt als sneeuw voor de zon…

Bij adoptie ben je enerzijds blij dat je geadopteerd bent en anderzijds ook verdrietig. De ervaring in gevoel is altijd dubbel.

(Plicht tot) dankbaarheid tot de wensouders die samengaat met de angst dat je ooit wel gewoonweg teruggeven kan worden. Waar ligt nu mijn veilige grond.

ADOPTIE = VERLIES + TRAUMA/PTSS + HECHTINGSPROBLEMATIEK

Zoals je kan lezen is adoptie vaak een heel complex verhaal om mee om te gaan voor zowel adoptie kind als adoptie ouders.

Met welke problematiek kunnen adoptiekinderen te maken krijgen?

Hechtingsproblematiek 

Vanaf het moment dat een kindje geboren wordt, zoekt het veiligheid bij zijn ouders. Het wil gevoed, verzorgd en getroost worden. Een kind zoekt onvoorwaardelijke bescherming bij zijn ouders. Bij adoptiekinderen is deze bescherming er aan het begin van hun leven lang niet altijd geweest. Afwijzing, verwaarlozing en mishandeling kunnen zorgen voor een gebrek aan vertrouwen in de adoptieouders en in zichzelf.

Identiteitsvorming en zelfbeeld 

Adoptiekinderen kunnen zich vaak niet gewenst voelen, waardoor ze het idee hebben ‘er niet toe te doen’ of ‘niet goed genoeg te zijn’. Ze zijn gevoeliger voor afwijzing en hun zelfbeeld is negatief. Ook kan het voor een adoptiekind lastig zijn om te bepalen welke culturele identiteit het heeft. Is het Nederlands of voelt het meer verbinding met het geboorteland?

Rouw 

Een adoptiekind kan meerdere periodes van rouw doorstaan. Zo is er het verdriet over het ontbreken van de biologische ouders. Ook kan het kind gehecht zijn geraakt aan bijvoorbeeld de verzorger in het kindertehuis in het geboorteland. Het afscheid van deze verzorger is iets wat opnieuw een rouwproces met zich mee kan brengen. Wanneer een kind later in zijn leven op zoek gaat naar zijn roots -en bijvoorbeeld hoort dat z’n biologische moeder is overleden-, kan dat opnieuw gevoelens van rouw oproepen.

Loyaliteitsconflict 

Kinderen voelen zich van nature loyaal aan hun ouders. Dit is een geboorteprincipe en een onbewuste dankbaarheid voor het hebben gekregen van het leven. Adoptiekinderen voelen vaak een dubbele loyaliteit naar zowel biologische als adoptieouders. Dit kan verwarrend zijn en zorgt voor schuldgevoelens naar de adoptieouders of juist de hechting met ze in de weg staan.

Familieopstelling

Uw Familie Opstelling aanvragen

Individuele en groeps sessies zijn mogelijk op aanvraag

Het verschil van een individuele opstelling met een opstelling in een groep is dat je meer overzicht hebt. Er zijn veel minder prikkels en het is makkelijker te plannen.

Meestal werk ik individueel met een tafelopstelling, waarbij er poppetjes zijn als representanten of met de paarden in de weide. Af en toe gebruik ik grondankers, dat zijn placemats of papieren op de grond, waarop je kunt gaan staan om de energie te voelen. Welke methode ik gebruik, is afhankelijk van de vraag van de opsteller.n.

Prijzen zijn op aanvraag voor een groepsopstelling.

8 + 11 =

PTSS bij kinderen & jongeren

Wat is PTSS bij kinderen?

Kinderen kunnen vaak moeilijk vertellen wat ze precies voelen. Daarom moeten mensen in hun omgeving letten op andere signalen dat er wat aan de hand is.

Signalen bij kinderen van 6 jaar en jonger

  • Uw baby slaapt of eet slecht.
  • Uw baby huilt vaak en lang.
  • Uw peuter of kleuter wil steeds heel dichtbij u zijn. Of hij is juist in zichzelf gekeerd en reageert niet als u contact maakt.
  • Uw kind is bang om alleen gelaten te worden.
  • Uw kind lijkt in de war en kan niet goed vertellen wat er aan de hand is.
  • Uw kind gaat stapjes terug in zijn ontwikkeling. Bijvoorbeeld door ineens weer in bed te plassen.
  • Uw kind herhaalt bij het spelen de nare gebeurtenis die hij heeft meegemaakt.
  • Uw kind is agressief of maakt zomaar dingen kapot.
  • Uw kind heeft lichamelijke klachten, maar er is geen lichamelijke oorzaak te vinden.

Signalen bij kinderen van 7-12 jaar

  • Uw kind herhaalt bij het spelen de nare gebeurtenis die hij heeft meegemaakt.
  • Uw kind gedraagt zich anders dan anders. Misschien doet het ‘lastig’ en gaat over grenzen. Andere kinderen worden juist teruggetrokken en stil.
  • Uw kind ziet overal gevaar.
  • Uw kind heeft angstige dromen/nachtmerries.
  • Uw kind heeft agressieve of angstige fantasieën.
  • Uw kind plast in bed.
  • Heel soms: het kind stopt (bijna) helemaal met praten.

Signalen bij jongeren (13 – 20 jaar)

  • Uw kind heeft problemen op school.
  • Uw kind schaamt zich voor zijn klachten.
  • Uw kind gaat zich heel anders gedragen.
  • Uw kind neemt risico’s. Bijvoorbeeld door drugs en/of (te veel) alcohol te nemen of zichzelf pijn te doen (zelfbeschadiging).
  • Uw kind is vaak erg boos en heeft fantasieën over wraak nemen.
  • Uw kind is bang de controle te verliezen.

Waardoor krijgt een kind PTSS?

Als een kind iets ergs meemaakt kan het daar problemen door hebben. Meestal gaat het na een tijdje vanzelf weer beter. Soms gaat het niet vanzelf over; dan kan het PTSS zijn. Het is niet duidelijk waarom het ene kind na een nare gebeurtenis wel PTSS krijgt en het andere niet. Wel is bekend dat sommige kinderen een grotere kans hebben om PTSS te krijgen.

Uw kind heeft meer kans op PTSS in deze situaties:

  • Uw kind heeft al eerder psychische problemen gehad.
  • Uw kind heeft eerder nare gebeurtenissen meegemaakt.
  • Uw kind is van zichzelf gevoelig. Het pakt problemen niet uit zichzelf aan.
  • U heeft zelf traumatische gebeurtenissen meegemaakt.
  • In uw gezin zijn er meerdere problemen. Bijvoorbeeld relatieproblemen, geldzorgen, verslaving.
  • Uw kind was niet bij u tijdens de nare gebeurtenis.
  • U bent zelf in de war door de gebeurtenis.
  • Bij adaptiekinderen is ook vaak een trauma en hechtingsproblematiek aanwezig.
  • U bent zelf (gedeeltelijk) verantwoordelijk voor de gebeurtenis. Uw kind ziet bijvoorbeeld dat u erge ruzie heeft met uw partner.
  • Uw kind heeft niet veel steun van anderen. Bijvoorbeeld familie, vrienden, buren en/of school.

Uw kind krijgt minder snel PTSS na een nare gebeurtenis als:

  • U als ouder(s) tijdens de gebeurtenis bij uw kind was. En uw kind kon troosten en helpen.
  • Uw kind bepaalde eigenschappen heeft:
    – het kan problemen goed oplossen
    – het kan makkelijk met andere mensen omgaan
    – het doet dingen niet zomaar zonder eerst na te denken
    – het denkt positief over zichzelf.
  • U uw kind kunt steunen en zelf op een goede manier met stress omgaat.
  • Uw kind steun heeft in zijn sociale omgeving en op school.

Als Coach met behulp van paarden & Professionele vriend ondersteun ik u graag bij:

Mijn doelgroep in coaching & begeleiding met behulp van paarden:

kinderen (vanaf 9 jaar), jongeren en volwassenen (met hun systeem: relatie, gezin, enz…)

Kortom eigenlijk iedereen die aan zichzelf wil werken en terug in beweging wil komen, ongeacht waarmee hij/zij worstelt. Creatie van emotionele veiligheid en het geven van ruimte staat hier centraal.

  • Stress & Burn-out en Bore-Out
  • Emotionele problemen en niet goed in je vel zitten (verdriet, boosheid, angst,verlies en rouwen…)
  • Faalangst, angst en onzekerheid
  • Grenzen stellen, Time management en zelfontwikkeling
  • Levens en zingevingsvragen- Spiritualiteit
  • Loopbaanbegeleiding / Re-integratie na burn-out
  • Doelloosheid en onrust
  •  Identiteitsproblemen en innerlijke conflicten
  • Relationele en Familiale moeilijkheden en/of echtscheiding
  • Binding en verlatingsangst
  • Hechtingsproblemen/ stoornis
  • Rouw-verlies-Trauma begeleiding
    Chronische vermoeidheid en algemene vermoeidheid

Contact

Telefoon

+32 (0) 496 36 48 49

E-mail

lesley@healinghorses-atwork.be

Adres

Misweg 13 A

B-9700 Oudenaarde

BE 0832.111.296

UA-177403279-1